Op onze oproep van vorige week om uw ervaringen met de schuldhulp met ons te delen, werd erg emotioneel gereageerd. Een greep uit de reacties en een handleiding hoe het wél moet.
Schulden hebben de neiging uit zichzelf te groeien wanneer niemand er iets aan doet. Daarom is een goede schuldhulpverlening essentieel. Helaas ontbreekt het daar nogal eens aan, zo liet u ons weten. Jammer, want het aantal hulpbehoevende landgenoten met forse schulden steeg, met dank aan het faillissement van DSB, in 2009 met 20% naar minimaal 60.000 mensen.
Er zijn verschillende manieren om van uw schulden af te komen. Eén daarvan is zelf een plan van aanpak maken en met uw schuldeisers om de tafel gaan zitten. Dat is iets anders dan een telefoontje met de mededeling: „Ik beloof dat u uw geld volgende maand hebt.” Dat soort telefoontjes hoort thuis in voorspelbare maffiafilms, in werkelijkheid luisteren verhuurders, café-eigenaren en ook vrienden en familie niet naar deze smoes. Op www.zelfjeschuldenregelen.nl (website van het Nibud) kunt u meer lezen als u zelf van uw schulden wilt afkomen.
Helaas steken de meeste mensen met schulden hun hoofd langer in het zand dan verstandig en kunnen ze er niet meer zelf uitkomen. „De logische stap moet dan zijn, contact opnemen met de gemeente”, vertelt Ger Jaarsma, voorzitter van de vereniging voor schuldhulpverlening NVVK. Sommige gemeenten doen dit zelf en met succes, zoals Tilburg, dat door kenners als voorbeeld gezien wordt hoe schuldhulpverlening goed functioneert. In andere steden wordt de hulpverlening uitbesteed.
De reden waarom Jaarsma u aanraadt uw zoektocht naar hulp met een telefoontje naar de gemeente te beginnen, is dat u dan minder snel bij onbetrouwbare aanbieders terechtkomt die alleen maar meer aan uw armoede willen verdienen, of er zelfs met de poen vandoor gaan.
Het helpt voor consumenten óók als de schuldhulpverlener bij een branche als de NVVK is aangesloten, omdat deze club een klachtenloket heeft. En waar Nederland geteisterd wordt door een woud van overbodige keurmerken, is juist een nuttig keurmerk als dat voor erkende schuldhulpverleners nog altijd niet gemaakt. U kunt wel vragen naar een NEN-certificering.
Eenmaal bij een goede schuldhulpverlener, berekent hij uw afloscapaciteit. Daarna probeert hij een akkoord te bereiken met de schuldeisers. Soms schiet de gemeentelijk bank de schuldeisers hun bedrag voor en betaalt u de resterende drie jaar een zo groot mogelijk deel van de schuld aan de gemeente af. Zo bent u als alles goed gaat na drie jaar weer financieel gezond.
Om in aanmerking te komen voor schuldhulp van de gemeente, mogen mensen in enkele gemeenten niet meer dan 130% van het bijstandsinkomen verdienen. Ook mensen met een eigen huis moeten dit vaak eerst verkopen, dat hoeft alleen niet tegen een dumpprijs.
Er zijn in Nederland echter twéé belangrijke vormen van schuldsanering: naast de schuldhulpverlening via de gemeenten (valt onder het ministerie van SZW) is dat de schuldsanering via rechtbanken (valt onder het ministerie van Justitie), de zogenaamde Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp).
Als het hulpverleningstraject via de gemeente mislukt, kunt u de schuldhulpverlener vragen een verzoekschrift naar de rechtbank te sturen. Als u van goede wil bent, en u hebt de afgelopen vijf jaar geen fraude gepleegd of de afgelopen 10 jaar geen schulden opgebouwd met criminele activiteiten, kan de rechtbank uw verzoek toegelaten te worden tot de Wsnp nauwelijks afwijzen.
U gaat drie jaar lang een deel van uw inkomen en bezit afstaan om uw schulden te saneren. Schuldeisers worden gedwongen mee te werken.. Tijdens een wettelijke sanering heeft u een bewindvoerder. Hij kan uw bovenmatige bezit (caravan, tweede auto) verkopen en voert het woord met de schuldeisers. Als u geen informatie heeft achtergehouden, verschaft de rechtbank u na drie jaar een schone lei.
„Dat wil niet zeggen dat iedereen zo snel mogelijk de Wsnp in moet willen”, zegt dr. Nadja Jungmann van adviesbureau Hiemstra en de Vries. „Die Wsnp is behoorlijk wat ingrijpender voor consumenten.”
Tot slot zijn er ook nog commerciële bureaus. Zij mogen officieel geen geld voor schuldhulp vragen, maar via een creatieve omweg doen ze dat wel. Bij financieel adviesbureau Deco in Klundert kost dat bijvoorbeeld €65 per maand, voor in principe maximaal 36 maanden. Het verkoopargument van deze clubs is: „Wij hebben geen wachttijden.” Bedenk wel dat sommige bedrijven, zoals energiebedrijf Eneco, liever alleen met NVVK-schuldhulpverleners werken.
Reacties:
Langzaam
Ik werk als vutter vrijwillig voor VONK, onderdeel van stichting de Regenboog in Amsterdam. Ik help mensen met hun administratie of hun gang naar de schuldhulp. De mensen daar zijn vaak best aardig, maar een aantal wil om vijf uur naar huis en is blij als ze zich voor het werk achter een ander kunnen verschuilen. Betrokkenheid ontbreekt wel eens. Bovendien duurt het allemaal te lang. Als je na drie maanden concludeert dat mijn client te veel geld aan loterijen uitgeeft en dus geen schuldhulp krijgt, dan had je dat na vijf minuten ook kunnen weten.
Ron, vrijwilliger
Kromme tenen
Ik als kleine zelfstandige heb een klant naar het incassobureau moeten brengen die een schuld van €3600 bij me had. Vervolgens kreeg ik een heel zielig verhaal en werd mij gevraagd te blijven leveren, gevolgd door het voorstel om ter finale kwijting een bedrag van €1000 te accepteren.
Dat schoot mij dan toch een beetje in het verkeerde keelgat. Ik heb vorig jaar nog vijf van zulke failliete klanten mogen meemaken en dat kost me heel veel geld. Ik ben nu dan ook op het punt aangekomen dat ik serieus overweeg niets meer op factuur te doen. Ik zou ook zo graag eens ’s nachts willen doorslapen en me niet drie keer al omdraaiend hoeven af te vragen of die en die misschien nog eens hun facturen zullen gaan betalen.
Dat er schuldhulptrajecten zijn wil ik niet afkeuren, maar ik wil wel graag benadrukken dat er ook nog de kant van de schuldeisers is.
EvE, ondernemer
Dreigbrieven
Als de schuldhulp eenmaal loopt, is dat een hele opluchting. Maar… het kan lang duren voor de hulpverlening goed op de rails staat.
Pas 15 maanden nadat de schuldhulpverlening in gang is gezet gingen alle schuldeisers akkoord, en kon er eindelijk mét een vast en beperkt maandbedrag en zónder dreigbrieven gewerkt worden aan het tot een goed einde brengen van de wettelijke termijn van drie jaar die voor schuldsanering staat. Dus, stalen zenuwen, doorzettingsvermogen, vertrouwen en vooral veel geduld gevraagd.
Een moeder, naam niet relevant
Bron: telegraaf.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten